Thursday, September 18, 2014
ဦးပိန္တံတားဆိုတာ
Aung Ko Htet (MM IT Knowledge)
ဦးပိန္တံတားဆိုလွ်င္ အမ်ားစုက ၾကားဖူးၾကေပမည္။ ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္းက ပို၍ သိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တံတား၏ သမိုင္းေၾကာင္းကို သိရွိသူ နည္းပါးေပမည္။ ဦးပိန္တံတားေခၚ ေတာင္သမန္တံတားသည္ အမရပူရ (ေတာင္ျမိဳ႔) ၏ အေနာက္ယြန္းယြန္း တဖာလံုခန္႔တြင္ တည္ရွိ္သည္။ တံတားႏွင့္ အင္းပတ္လည္တို႔တြင္ ေစတီ၊ တန္ေဆာင္း၊ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ မယ္ဇယ္ပင္တို႔ ၀န္းရံထားသည့္အတြက္ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္။
သကၠရာဇ္ ၁၂၁၁-ခု (၁၈၄၉) တြင္ ကုန္းေဘာင္ဆက္ န၀မေျမာက္ ပုဂံမင္း၏ လက္ထက္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ယခုအခါ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅၀-ေက်ာ္ျပီျဖစ္သည္။ ထိုတံတားကို ျမိဳ႔စားေရးျဖစ္သူ ေမာင္ပိန္က တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ဦးပိန္တံတား-ဟူ၍၄င္း၊ ေတာင္သမန္အင္းႀကီးကို ျဖတ္ေက်ာ္ တည္ေဆာက္ထား၍ ေတာင္သမန္တံတား-ဟူ၍၄င္း ေခၚၾကသည္။
ပုဂံမင္း၏ ငယ္ကၽြန္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ျမိဳ႔၀န္ဘိုင္ဆပ္ႏွင့္ ျမိဳ႔စာေရး ေမာင္ပိန္တို႔သည္ မင္းႏွင့္အကၽြမ္း၀င္ၾကသည့္ အတြက္ အင္း၀နန္းေတာ္ေဟာင္း၊ အိမ္ေတာ္ေဟာင္းတို႔မွ စြန္႔ပစ္ရမည့္ သစ္တို႔ကိ္ု ဘုရင္၏ ခြင့္ျပဳမိန္႔ကို ရယူ၍ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ၁၂၁၁-ခုတြင္ စတင္ေဆာင္လုပ္၍ ၁၂၁၃-ခုတြင္ ျပီးစီးသည္။ တည္ေဆာက္ခ်ိန္ ၂-ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့သည္။
ေရွးေခတ္ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ ပညာရွင္မ်ား၊ မွန္ခ်ိန္ စသည္တို႔ အသံုးမျပဳႏိုင္မီ ေျခလွမ္းျဖင့္ တိုင္းတာ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။ လႈိင္းဒဏ္၊ ေလဒဏ္တို႔ကို ၾကံ႔ၾကံ႔ခံႏိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ေျဖာင့္တန္းစြာ မတည္ေဆာက္ဘဲ ေတာင္ဘက္သို႔ ဦးေမာ့၍ ေကြ႔၀ိုက္ျပီး က်င္တြယ္ခ်ိဳးပံုစံ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ တိုင္မ်ား၏ ေျမ၀င္ (ေျမစိုက္) သည္ လက္ခုပ္တေဖာင္၊ (သို႔မဟုတ္) ခုနစ္ေပ အနက္ရွိ၏။ ေျမ၀င္တိုင္ေျခတို႔တြင္ အေပါက္ ေဖာက္ျပီး ထူးႏွစ္ခ်က္ခတ္ထားသည္။ ၀ရန္တာ ႏွစ္ဖက္ကာ၍ အခင္းကို သံုးထပ္သံုးလႊာ ခင္းခဲ့သည္။ ျပီးခါစတြင္ တိုင္ေပါင္း ၉၈၄-တိုင္တိတိ ရွိေလ၏။
ေနာင္အခါ တံတားႏွစ္ဖက္ထိပ္မွ အုတ္ခံတံတားမ်ားကို ျဖဳတ္၍ သစ္သားမ်ားျဖင့္ အစားထိုးလိုက္သည့္အခါ တိုင္ေပါင္း ၁၀၈၆-တိုင္ ျဖစ္လာ၏။ တံတား၏ ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းတို႔တြင္ မိုးေနလံု ဇရပ္ေလးေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ တံတားအရွည္မွာ ၃၃၉-တာႏွင့္ ၂-ေတာင္ (၃၉၆၇-ေပ) ရွိ၍ တမိုင္၏ ေလးခ်ိဳး သံုးခ်ိဳး ရွိသည္။ အခန္းေပါင္း ၄၈၂-ခန္း ရွိ၏။
စစ္ႀကီးျပီးစက ေတာင္သမန္အင္းေရ ႀကီးျပီး တံတားကို ေရျမဳပ္ကာ လႈိင္းဒဏ္၊ ေလဒဏ္ခံရ၍ တိုင္အခ်ိဳ႔ ျပဳတ္ထြက္ ပ်က္စီးသြားသည္။ ထိုအခါ အမရပူရ (ဖဆပလ) အမတ္ ဦးဘသီ-က ဦးေဆာင္ကာ ျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ၁၃၃၅-ခုတြင္ အလားတူ တဖန္ ေရႀကီးျပန္၍ အခန္းေပါင္း ၈၀-ေက်ာ္ ပ်က္စီးခဲ့ျပန္သည္။ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္၏ ၾသ၀ါဒျဖင့္ ျမိဳ႔နယ္ဥကၠ႒ႏွင့္ ေစတနာရွင္၊ အလွဴရွင္မ်ားက ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုထိတိုင္ ခ်မ္းသာစြာ သြားလာႏိုင္လ်က္ရွိေပသည္။
(စလင္း-ေမာင္ေမႊးႀကိဳင္)
0 comments:
Post a Comment